Opgegroeid in Limburg maar inmiddels al weer 25 jaar woonachtig in regio Utrecht. Ik ben opgegroeid met dieren. Thuis hadden we een hond, cavia’s, konijnen en een aquarium en veel familieleden van mijn vaders kant zitten in de agrarische sector. Het zat er dus dik in dat ik “iets” met dieren zou gaan doen. Tijdens en na mijn studie kwamen er nog ratten, schildpadden en papegaaien voorbij. Ik ben afgestudeerd als dierenarts in 2004 in de differentiatie gezelschapsdieren. Aansluitend heb ik anderhalf jaar gewerkt als docent bij de afdeling Pathologie Vogels en Bijzondere Dieren. Daarna heb ik gewerkt in verschillende praktijken in Soest, Almere, en een lange tijd in Driebergen. Sinds ruim 2 jaar werk ik met veel plezier in deze praktijk. Mijn aandachtsgebieden liggen bij de tandheelkunde, dermatologie en de diergeneeskunde van konijnen, knaagdieren en andere exotische huisdieren. Met mijn vriendin en twee dochters woon ik De Meern. Ons hondje Kuki, een kleine Roemeense kruising, gaat elke dag mee naar de praktijk. 

In 1994 ben ik afgestudeerd aan de faculteit diergeneeskunde in Utrecht, richting gezelschapsdieren. Mijn interesse was breed, en zeker ook paarden (en later schapen) hadden mijn aandacht. Zodoende ben ik twee jaar in Engeland gaan werken als all-round dierenarts. Daarna hebben mijn man en ik in twintig jaar een historische oranjerie en moestuin gerestaureerd en geëxploiteerd, en twee zonen grootgebracht. In die tijd werkte ik twee dagen per week als gezelschapsdierenarts, en was het de eerste-lijns diergeneeskunde en het contact met de eigenaren wat mij boeide. Inmiddels werk ik sinds 2017 full time bij DKBO bij de gezelschapsdieren, en ben ik daarbij steeds meer aan de gang gegaan met de echo. Daarnaast heeft chirurgie en interne geneeskunde mijn voorkeur, maar de afwisseling van het vak dierenarts zijn, het contact met dier en eigenaar, en het werken in dit geweldige team blijft het leukste wat er is. Thuis ben ik het liefste buiten, aan het werk, en met onze Mechelse herder Freddie in de buurt! 

Nooit gedacht dat ik alweer 10 jaar (vanaf 2011) in deze praktijk zou werken. In eerste instantie zou ik maar voor 3 maanden invalwerk doen, zodat ik rustig kon gaan rondkijken in het oosten en noorden van het land voor een vaste baan. Ik was net terug van een jaar werken als landbouwhuisdieren en gezelschapsdieren dierenarts in Engeland en daarvoor had ik een jaar als dierenarts gewerkt in Nieuw Zeeland. Hoe anders is het gelopen. Door de gezellige sfeer in het team en de gemoedelijke houding onder de veehouders had ik al heel snel niet meer de neiging om naar een andere baan te zoeken. Plus dat ik een jaar later verkering kreeg met een melk- vleesveehouder uit de buurt, gaf dat verhuizen uit deze regio geen optie meer was.
Van kinds af aan ben ik opgegroeid op een melkveebedrijf en in mijn vrije tijd rommel/werk ik het liefst op het bedrijf van mijn vriend. Vooral in het voorjaar als alles weer groeit en bloeit dan is het extra genieten.
De reden dat ik dierenarts ben geworden is dat ik graag de veehouder wil ondersteunen waar nodig en samen op een praktische manier problemen wil oplossen. Sinds 2020 ben ik eindverantwoordelijke geworden van de landbouwhuisdieren. Voor mij is een prettige samenwerking en dat u ons altijd kan aanspreken/bellen bij vragen of opmerkingen, het belangrijkste. Ik heb onwijs veel zin in deze uitdaging. Ondanks dat deze functie iets meer administratieve taken met zich meebrengt, zal ik zeker nog meedraaien in het rijden van visites.  

Tot ziens op uw bedrijf. 

Je moet wel gek zijn om midden in de nacht je bed uit te stappen voor een koe of schaap waarbij de bevalling niet lukt. Ik zie het als prettig gestoord. Er is niets mooiers dan samen met de veehouder zo een klus te klaren, dat het midden in de nacht is en soms ijskoud heeft zo zijn charmes. Ik zie met enige regelmaat de prachtigste zonsopgangen en heb het voorrecht het mooie gebied waarin wij werken mijn kantoor te noemen. Dierenarts landbouwhuisdieren ofwel veearts zijn zit in mij. Opgroeiend op een melkveebedrijf met naast koeien ook schapen, paarden, kippen, honden en katten is de omgang en liefde voor dieren me met de paplepel ingegoten. Ik heb passie voor de sector waar ik in werk en vind het mooi om samen met de veehouder problemen op te lossen en productie, weerstand en welzijn te optimaliseren. Geen dag is hetzelfde! Als ik dan thuis kom heb ik nog geen genoeg van al die dieren. Met 2,5 paard, 19 ooien en momenteel 28 lammeren, 7 vleesvee kruisingen, 1 teckel (die zit af en toe bij mij in de auto tijdens de dienst, mocht u haar zien; Pas op! Ze is klein maar een felle tante!) en 1 eigenwijze kat heb ik mijn dagen gevuld. Verder help ik graag in het familiebedrijf (Kaas en zuivelboerderij vd Burg) en doe ik sporadisch als ik meewind/tijd heb aan wielrennen. 

Als u me in de dienst belt kom ik uit het mooie Vlist naar u toe, schroom niet, ik meen het als ik zeg dat u me altijd mag wakker maken voor lammetjes of ander nieuw leven! 

Ik ben één van de dierenartsen voornamelijk werkzaam in de landbouw. Afgestudeerd in 1990 en na een jaartje militaire dienst begonnen in de praktijk Warmenhuizen (NH). In september 1992 ben ik bij Dirk en Ynnit de Jong in Oudewater in dienst gekomen. Tot 2015, toen zij met pensioen gingen en de praktijken van Oudewater en Benschop bij elkaar kwamen. Als kind kwam ik al veel op de boerderij bij mijn familie vooral door logeerpartijen. Mijn beide grootouders hadden een boerderij en derhalve verschillende ooms en tantes. Mooi om te bedenken wat er allemaal veranderd is in een tijdspanne van zo’n 50 jaar. Zo reed een neef van mijn moeder in die tijd nog met een paard voor de hooiwagen. Wat niet veranderd is, is het feit dat veehouder zijn niet een beroep is maar het is je leven. Zeven dagen in de week sta je er mee op en ga je er mee naar bed. Als dierenarts mag je in veel gevallen een stukje van dat leven meemaken. Iedere veehouder vult zijn leven op zijn eigen manier in, de één vindt dit belangrijk, een ander heeft weer andere speerpunten op zijn bedrijf.  
In al die jaren ontdek je telkens weer dat de natuur grillig kan zijn, is het niet het weer dan zijn het wel ziektes of gedraagt een uitgerekend rantsoen zich heel anders dan je zou verwachten. De overheid en de industrie willen graag alles in regeltjes vatten opdat we alle risico’s die de landbouw met zich meebrengt kunnen vermijden, echter de natuur laat zich niet dwingen en in dit spanningsveld probeer ik samen met de veehouders er het beste van te maken.